Achterop de fiets gebeurt er iets

Vroeger als kind sprong ik regelmatig bij mijn vriendin achter op de fiets. Hop, met een sprong, twee benen aan een kant, dat was het makkelijkste. Nog leuker was het om op de bagagedrager te gaan staan. Samen balanceren op de fiets. Zwevend over de straat!

Nu ben ik zelf moeder en vraagt mijn dochter van tien regelmatig of ze bij mij achterop mag. Net als ik vroeger, vind zij het nu heel leuk om te gaan staan op de bagagedrager. Ik voel haar handen op mijn schouders en voel haar balans. Meestal ontstaan er leuke gesprekken als we zo fietsen.

Laatst stond ze weer op mijn bagage drager op weg naar school. Een mevrouw kwam naast ons fietsen en keek me bezorgd aan. "Dit lijkt me toch heel gevaarlijk wat u doet!" berispte ze me toe! We kwamen in een gesprek terecht waarvan zij vond dat ik onverantwoord bezig was als moeder. En ik probeerde aan te geven dat ik juist mijn kind heel veel leerde door haar te laten balanceren op de bagagedrager van de fiets.

Hier ga ik wat over schrijven! dacht ik. Hoe helpt balans je vrij te zijn en contact te maken met mensen om je heen? Nieuwsgierig lees dan verder.

 

• De basis is het menselijke midden.

Ieder mens heeft een lichaamszwaartepunt. Het is gelokaliseerd in de buik iets beneden de navel. Dit lichaamszwaartepunt komt vrijwel overeen met je gevoelsmidden. Wie daar heel stevig woont en van daaruit de wereld ervaart, is in zijn midden, je bent dan in je basis.

• Innerlijke rust geeft vertrouwen

Als je dit lichaamszwaartepunt weet te vinden, ontstaat er een innerlijke rust, een rust van zelfverzekerdheid. Dus door te balanceren groeit letterlijk je vertrouwen in je lijf maar ook in je psyche!

• Je leeft in het hier en nu

Balanceren kun je niet bedenken, analyseren of zo maar doen. Je moet met aandacht contact maken met je omgeving, anders val je letterlijk van de fiets! Het in het hier en nu leven helpt je enorm om open te staan voor de mensen om je heen. En dat is een voorwaarde voor contact.

•  Makkelijker kunnen beslissen

Door in je basis te wonen, ben je nabij jezelf, je ervaart wie jij bent en waar jij voor staat. Heel nodig om te kunnen beslissen waar jij voor staat. Wezenlijke beslissingen in je leven maak je nu eenmaal niet met je verstand maar op gevoel!

• Ondersteund worden in jouw basis geeft vrijheid

Natuurlijk kun je balanceren leren door over een boomstronk te lopen, te springen, te bewegen, te fietsen en ga zo maar door. Heel goed om te doen. Maar echt je basis vinden doe je door contact te maken met de basis van een ander. Mijn dochter kon op de bagagedrager blijven staan omdat ze met haar handen op mijn schouders mijn balans voelde. En ik voelde haar met aandacht op de bagagedrager staan. Door dit te voelen, vertrouwde ik haar en kon zij weer meer zakken in haar lijf.

Niets geeft zo'n vrijheid als het ondersteund worden in de basis. Die ondersteuning vraag niets, commandeert niets, eist niets, maar geeft vrijheid om te zijn zoals je bent. Vrij-zijn, lichamelijk en psychisch vrij zijn dank je aan de ondersteuning van je basis.

 ---------------------------------------------------------------------------------------

Wil je weten hoe jij in je basis leeft?

Uit balans zijn kan op twee manieren. Je kunt een boven dominantie hebben. Je bent dan waarschijnlijk veel aan het denken, piekeren, controleren en beheersen. Klachten die hierbij horen zijn hoofd/ nekpijn, slapeloosheid, niet kunnen stoppen met denken, geen keuzes kunnen maken, contact problemen in relaties, werk.

Ook kan er sprake zijn van een onderdominantie. Dan ervaar je letterlijk zware benen en vind je het lastig om in beweging te komen. Klachten die hierbij horen zijn vermoeidheid, depressiviteit, lusteloos en passieloos.

Als haptotherapeut heb ik geleerd mensen weer in contact te brengen met hun basis. Als je vragen of twijfels hebt over jou basis gevoel, kun je een gratis kennismakingsgesprek inplannen. Ik hoor graag waar je tegen aan loopt en ik kan kijken hoe ik je kan helpen.

Lees hier 3 tips om beter met grenzen om te gaan!

Tip 1 Slow down!
In je dagelijkse leven heb je nauwelijks besef van de miljoenen prikkels via je zintuigen je lichaam binnen komen. Deze komen allemaal je hersenen binnen en worden daar verder verwerkt. Vanuit je hersenen kun je weer bewust reageren op prikkels die je krijgt. Er zijn echter veel meer zenuwbanen die van buiten naar binnen lopen (sensorische en motorische zenuwbanen) dan zenuwbanen die van binnen naar buiten lopen en voor de aansturing van je lichaam sturen. Zo is voelen altijd vele malen sneller dan denken. Wil je dus meer bewust grenzen voelen, zal je, jouw tempo moeten verlagen. Dus je 'denkbrein' de tijd geven wat er allemaal te voelen valt. In de praktijk vraag ik iemand wel eens te gaan lopen in zijn of haar normale tempo. Na een paar rondjes geef ik een opdracht het hele lichaam te gaan voelen met alle zintuigen. Altijd, na het geven van deze opdracht ,verlagen mensen het tempo van hun pas. Probeer dus in je dagelijkse leven momenten in te bouwen waarin je je tempo bewust laag houdt. De wandeling van auto naar deur. Of zet je auto eens bewust verder van de deur en wandel bewust naar je bestemming.

Tip 2 Hoe herken je een grens bij jezelf?
Hoofdpijn, schouderklachten, rugpijn, slaapproblemen het zijn vaak tekenen dat je al een tijdje uit balans bent. Dit zijn duidelijke signalen in je lijf om serieus te nemen. Maar de echte uitdaging ligt in het luisteren naar subtiele signalen die je lichaam geeft. Vaak voelen we die niet door alle drukte van de dag. Je kunt signalen voelen op fysiek niveau, mentaal en emotioneel niveau.  Fysieke duidelijke signalen zijn bijv. migraine, schouderklachten etc. Meer subtiele signalen zijn bijv. een 'knoop in je buik', meer zweten of verandering in lichaamsgeur, roos, rillingen etc. Duidelijke mentale signalen zijn bijv. moeite om te concentreren ontzettend moe zijn. Subtieler is de neiging om af te dwalen, chaotisch worden, of bepaalde gedachten krijgen (piekeren). Kijk je naar signalen op emotioneelsniveau kun je denken aan driftbuien, veel huilen. Voorbeelden voor subtielere signalen zijn onbestendige gevoelens van angst krijgen, moedeloos voelen. Ga eens onderzoeken welke duidelijke en subtiele signalen jouw lijf geeft. Die zijn namelijk voor iedereen weer anders. Als hiervoor een handig werkblad wilt hebben, stuur dan een mailtje naar  info@haptonomiewei.nl dan stuur ik je deze door.

Tip 3 Voel je geen grenzen of doe je er niets mee?
Om te zorgen dat je niet structureel de grenzen voorbij gaat, moet je dus de signalen in je lijf weten te herkennen. Maar net zo belangrijk is er wat mee te doen! Het kan dus zo zijn dat je heel goed voelt wanneer iets of iemand te veel voor je is. Maar dat je daar niet zoveel mee doet. Je trekt je terug, je telt tot 10, je relativeert, of je bent juist heel vijandig. Vaak hebben deze patronen te maken met hoe jij vroeger als kind bent benadert door volwassenen om je heen (ouders, verzorgers). Mocht je vroeger boosheid, verdriet of angst hebben en uiten? Werd er echt naar je geluisterd? Inzicht in deze patronen is heel handig om tot verandering te kunnen komen. Maar vanaf morgen kun je het ook anders doen. Vraag jezelf af, wat helpt mij om mezelf te laten zien? Bij wie lukt het me wel om kwetsbaar te zijn? Als je door krijgt wat je helpt om te veranderen, kun je die situaties, mensen ook meer opzoeken.

Ik hoop dat je het interessante tips vond. Laat me weten waar jij wat aan hebt gehad!

Wil je vaker tips ontvangen? Klik hier

Terug van vakantie weer heerlijk aan het werk?

Het is alweer een dikke maand geleden dat ik met mijn gezin in de zon heerlijk voor de tent zat aan een super fijn Tsjechisch meertje.  Heerlijk hoe een andere omgeving en een taal die ik helemaal niet begrijp mij even helemaal  'reset'. Ipads, computer thuis, helemaal goed!  Na twee weken genieten van de Tsjechische sfeer, schnitzels, en ijsjes keerden we terug naar huis, vol plannen en energie.

Thuis is het meteen druk. Weer aan het werk. Mijn oudste dochter gaat komend jaar naar de middelbare school. We moeten veel kopen, organiseren en uitzoeken. Er zijn gelijk veel mailtjes over sporttrainingen en wedstrijden die weer staan gepland. Agenda's, roosters worden weer aan het keukenprikbord opgehangen. De vakantie lijkt al snel ver weg…..

Ik vind het bijzonder dat ik in de vakantie zo kan genieten van de kleine dingen. De zon op mijn gezicht, de mooie libel die op het randje van het koffiekopje komt zitten of wandeling die ik maak met mijn zoon om het Tsjechische meer.

Eigenlijk is het thuis niet anders. Als ik me lekker voel, kan ik heel veel zin hebben in de gewone dingen. Van alle lekkere appels die er nu zijn een appeltaart bakken! Of lekker gek doen en samen dansen op "Pizza!" van Andre van Duin.

Maar soms lukt dat ook helemaal niet. Het lijkt wel of ik me dan afsluit van al die kleine leuke dingen. Ik wordt geleefd. Er staat veel moeten op mijn programma. Ik ga van het een naar het ander. Het zijn van die momenten dat ik mezelf tot de orde moet roepen. Hoe blijf ik open voor het hier en nu, en kan ik ondanks alle hectiek om me heen, blijven genieten?

Mijn volgende kennismakingsworkshop gaat hierover. Om te kunnen genieten, is het belangrijk dat je kunt verzachten, dat je als het ware kunt blijven openen naar de wereld. Je sluit jezelf namelijk af als er over jou grenzen wordt gegaan. Daarom is het belangrijk dat je grenzen leert voelen. Het zijn hele subtiele signalen in je lijf, die we vaak over het hoofd zien.

Meer weten en ervaren? Je ben van harte welkom op de workshop: "Hier is mijn grens"

Blij in de Wei

  

Afgelopen weekend hebben we heerlijk gefietst in de Ardennen. Even weg van de koude Hollandse regen. Op de mountainbike door de Belgische lente zon. Opeens zag ik deze mooie koe op een heuvel staan, naast een prachtige boom in bloei.

Een koe die weer heerlijk mals gras mag eten na een lange winter op stal! Een boom die ieder jaar gewoon weer gaat bloeien! Mooi toch! De lente, het bewijs dat er altijd weer iets opnieuw kan gaan bloeien. De wei, waar ruimte, rust en uitbundige bloei samenkomt.

Niets mooiers dan lente in de Wei!

Het ABC van het genieten

Als haptotherapeut volg ik regelmatig nascholing, bijeenkomsten en intervisie. Het houdt mij wakker en geeft mij inspiratie voor mijn praktijk.  Afgelopen week werd ik geïnspireerd door  acteur Peter Faber en Joachim Duyndam (Hoogleraar Wijsbegeerte Universiteit Humanistiek Utrecht)

Ieder mens op aarde is opzoek naar geluk en genieten.  Vaak proberen we ons leven te controleren. Verzekeringen afsluiten, diëten,  plannen en maken van regels, wie kent het niet. Aan de andere kant kunnen we ons verliezen in ons werk, alcohol, eten of drugs.

 

 

 

 

 

Controle versus overgeleverd zijn. Wat beide kanten niet hebben is genieten. Genieten zit er namelijk tussenin. Maar hoe kun je leren genieten?

Ik geef je een ABC-tje om van te genieten.

Aandacht

Alles wat echte aandacht krijgt groeit. Geef het koken aandacht en je hebt een heerlijke maaltijd. Geef je tuin aandacht en je hebt prachtige planten en bloemen. Geef je relatie aandacht en je relatie zal groeien en verdiepen. Geef je kinderen echte aandacht en ze zullen opgroeien tot zelfstandige empathische autentieke mensen.

 

Betrokkenheid

Betrokkenheid gaat over je verbonden voelen met de mensen en dingen om je heen.  Een mens kan niet zonder verbinding. Het geeft ons zingeving en richting in het leven.  Robinson Crusoë leefde in totale eenzaamheid op een onbewoond eiland. Het bleek dat zijn waarnemingen naar verloop van tijd onduidelijk en schimmig werden omdat er geen mede mensen waren die zijn waarnemingen bevestigde. "Being is being percieved". Zo is er ook onderzoek gedaan naar de meest gelukkige en gezonde mensen op aarde. Deze gebieden worden aangeduid als Blue Zones. Uit dit onderzoek blijkt geluk en gezondheid voor een belangrijk deel wordt bepaald door de verbondenheid die je hebt met de mensen  en de dingen om je heen.

 

 

Creativiteit

Creativiteit gaat over durven om in beweging te komen. Van nature blijven we lekker in onze 'comfort zone'.  We zijn geneigd om in onze luie stoel te blijven zitten.  Belangrijk is dat we weer durven te spelen. Durven anders tegen dingen aan te kijken. Loskomen van onze vooronderstellingen. Open de wereld tegemoed!

 

Heb je ook een hekel aan boosheid.

En ontplof je toch soms ineens? Hoe kan dat?

De meeste mensen hebben een hekel aan boosheid. Verloren energie, zonde van je tijd!

Toch kan het zijn dat je om iets onbenulligs enorm boos kan worden. Dit gebeurt dan ook nog bij de mensen die je lief hebt. Je partner die de deur open laat staan, een verkeerde opmerking,  je kinderen die vergeten hun jas op te hangen. Een kleine ergernis, en je ontploft! Je reactie staat eigenlijk niet in verhouding met wat er is voorgevallen. Hoe kan dat? Waarom? En juist wanneer jezelf zo'n hekel hebt aan ruzie en boosheid!

In mijn praktijk probeer ik dit weleens uit te leggen aan de hand van een tekening.

Ieder mens heeft een ruimte om zich heen.  Je kent vast wel een moment waarbij iemand te dichtbij kwam en als het ware in jouw ruimte kwam, zonder dat je het fijn vond. Je hebt dus om je lijf een ruimte die bij je hoort. Soms is het fijn als mensen in je ruimte komen (mensen die dichtbij je staan), maar soms dus ook niet.Binnen jouw ruimte kun je jezelf als het ware 'vullen' met emoties. Als je dat doet, dan ben je ook voelbaar voor de ander. Je bent transparant, de ander voelt dan goed of je verdrietig, boos,  geërgerd of juist goede zin hebt.

Wat vaak gebeurt is dat mensen hun eigen gevoelens terug houden. Vaak juist de negatieve gevoelens (want daar hebben we vaak minder positieve overtuigingen over). Wat je dan doet is je ruimte klein maken. De emoties die in je lijf zitten, zijn er nog gewoon, maar hebben gewoon minder plek. Als je dit structureel doet, wordt je als het ware een lopend bommetje. Een klein vonkje en je ontploft....

Niet doen dus! Maar makkelijker gezegd dan gedaan! De oplossing zit eigenlijk niet in het weten of snappen van dit fenomeen. De eerste stap naar verandering is bewust voelen wanneer je jezelf kleiner maakt. Je leert juist van situaties dat dit gebeurt. Het is dan heel helpend als er mensen in je omgeving zijn die je stil kunnen zetten wanneer je jezelf 'terughoudt'. Je stop zetten, en juist stimuleren om je gevoelens kenbaar te maken. Om hier in 'te groeien' als persoon, heb je dus mensen in je omgeving nodig die invoelend zijn naar jou. Betrokken zijn bij jou. Op een gegeven moment wordt je steeds meer bewust van wat je doet en dan  krijg je een keuze om het anders te doen.

Herken je jezelf in bovenstaand stukje, en wil je een persoonlijke tip van mij over hoe jij meer ruimte in kan nemen?

Schrijf dan een mailtje naar info@haptonomiewei.nl, met een korte beschrijving/ vraag en je krijgt van mij een persoonlijke reactie en een tip.