Stel, je wilt jezelf graag verder ontwikkelen. Je neemt een
sabbatical, reist af naar een onbewoond eiland om alle rust te vinden om
ongestoord te kunnen lezen over de laatste ontwikkelingen op het gebied waarin
jij graag persoonlijk wilt groeien. Bijvoorbeeld hoe zorg ik ervoor dat ik
minder last heb van spanningen. Of hoe krijg ik veranderingen in mijn leven
voor elkaar. Of hoe kan ik meer genieten
van het leven etc. Je neemt alle boeken en
bladen van de laatste goeroes mee. Je
hebt een internetverbinding waar je nog meer informatie op kan vinden. Je kunt
de hele dag ongestoord met jouw vraag bezig zijn...
Hoe zou het na een jaar met je zijn? Zou je het licht hebben
gezien? Een metamorfose?
Na een jaar ben je misschien wijzer geworden maar in je
persoonlijk emotionele ontwikkeling zal niets zijn veranderd. Dat komt omdat je
een mens zich alleen emotioneel ontwikkelt (verder tot bloei komt) wanneer hij of
zij door een ander wordt aangeraakt. Heb je jezelf wel eens proberen te
kietelen? Dat kan dus niet. Jouw lichaam herkent of je door je eigen hand of
door andermans hand wordt aangeraakt. Je kunt jezelf dus ook niet strelen, een
kontje geven, aanmoedigen of troosten. Ook al probeer je het nog zo goed, je
lijf herkent dat je het zelf bent en het zal je niet veel doen. We hebben dus
anderen mensen nodig!
Om emotionele groei bij jezelf te verwezenlijken moet je
tijd een aandacht vrij maken. Maar zeker zo belangrijk is het om ervoor te
zorgen dat er mensen zijn die jou verder
kunnen helpen. Wie in jou omgeving kan
jou kietelen?
