dinsdag 24 maart 2015

Antennes naar buiten

Een verhaal over aanraken uit de praktijk




Kees kwam een aantal maanden geleden binnen voor haptotherapie. Hij sliep slecht voornamelijk omdat hij erg veel pijn in zijn nek had. Pijnstillers hielpen hem niet echt meer. Hij voelde zich flink ellendig. Door al zijn klachten vond hij het lastig om nog dagelijks te genieten.


In de eerste paar sessies heeft Kees vooral kunnen ervaren dat hij heel alert is. Hij wil bijvoorbeeld graag weten wat de bedoeling is van wat ik doe en wat de aanrakingen nu concreet voor nut hebben in zijn dagelijkse leven. In het contact merkt hij dat hij het prettig vindt om oogcontact te hebben. Contact maken door aan te raken, de ander te ervaren, binnen te laten komen is nieuw voor hem en is hij eigenlijk nooit bewust mee bezig. Hij beseft dat zijn gevoelsantennes standaard staan gericht op de buitenwereld.

 
Na een aantal weken komt Kees met veel onrust de praktijk binnen. Hij weet niet goed waar zijn onrust vandaan komt. Als hij op de bank ligt voelt hij een drukkend gevoel op zijn borst. Ik raak hem aan waar hij dit gevoel heeft. Ik raak daar niet alleen zijn huid aan, maar ook door zijn huid heen. Op deze manier nodig ik Kees uit meer naar binnen te voelen. Ineens verstart Kees. Hij voelt angst en verdriet opkomen. Ik laat mijn hand liggen en wacht. Hij begint onrustig te ademen. Na een tijdje ontstaat er weer meer rust. Kees zucht diep en komt op de rand van de behandelbank zitten. Door het fysieke contact met mij, kon hij ook contact maken met een dieper gevoel van angst en verdriet in zijn lijf. Hij vertelt over zijn vader die streng en soms dreigend voor hem was. Hij beseft ineens de impact hiervan tot op de dag van vandaag. Hoe hij nu nog in zijn leven steeds bezig is met anderen. Dat hij daardoor keuzes maakt die te veel rekening houden met anderen. Hij staat op en merkt dat hij anders op zijn benen staat. Wiebelig, nieuw maar ook opgelucht. Een stap dichter bij zichzelf en het leven vorm te gaan geven vanuit hemzelf. Ik verwacht dat deze ervaring hem zal bemoedigen meer open te staan voor de mensen om hem heen. Dat hij de antenne naar buiten weet te verbinden met de antenne naar zijn binnen. Wanneer hij dit meer weet vorm te geven in zijn dagelijkse leven ben ik ervan overtuigd dat hij binnenkort minder last van zijn spanningsklachten zal hebben.

Zonder beweging geen Balans


Zonder beweging geen balans! Of zoals een collega van mij reageerde, zonder wrijving geen glans! En zo is het maar net. Het een hoort bij het ander. Een vliegtuig stort neer als het niet beweegt.  En een koorddanser valt onherroepelijk van zijn koord als hij stil gaat staan. Toch gebeurt het vaak als ik mensen vraag te balanceren op een tol of op een bal, ze verstrakken en stok stijf stil proberen te staan of te zitten. Dit gebeurt ons vaak in ons leven. Krampachtig houden we vast, controle houden en hopende balans te houden. Mooi niet dus! Zin in beweging? Kom dan naar de nieuwe workshop 21 april.

Uit balans zijn kan op twee manieren.

Ben je veel aan het denken, piekeren, controleren en beheersen. Klachten die hierbij horen zijn hoofd/ nekpijn, slapeloosheid, malen, geen keuze kunnen maken. Je lijf is uit balans omdat je teveel in je hoof leeft. Heb je last van zware benen en vind je het lastig om in beweging te komen. Met bijbehorende klachten zoals vermoeidheid, depressiviteit, lusteloosheid en gebrek aan passie. Dan is het evenwicht juist verstoord doordat gevoelens je verlammen en passief maken.


Afgelopen jaren heb ik met input van klanten, mede vakgenoten en docenten oefeningen ontwikkeld die je informatie geven over je balans. De leukste en boeiendste heb ik samengevoegd in deze 2,5 uur durende workshop.

De workshop begint met een ontdekkingstocht naar jouw balans. Welke patronen en strategieën pas jij toe? Ook zal je ervaren dat iedereen weer op een andere manier balans probeert te houden. Gaande weg de workshop wordt het duidelijk hoe we vanuit de haptonomie naar balans kijken. Waarom is het ervaren van je balans zo wezenlijk om je zelf te kunnen ontplooien? En wat kan aanraking daarin betekenen? Vragen waar je antwoord op kan verwachten in deze workshop.

De workshop is in bijzonder geschikt voor mensen die
  • mensen die nieuwsgierig zijn naar zelfontplooiing en wat je lijf daarin kan vertellen.
  • mensen die klachten ervaren die te maken kunnen hebben met disbalans (hoofdpijn, piekeren, lusteloos, besluiteloos) 
  • meer willen weten (en ervaren) wat haptonomie is en kan betekenen om gezond  en in je kracht te blijven.


Is deze workshop iets voor jou? Je kunt je hier opgeven.
Praktische informatie:
  • Tijd: dinsdag 21 april 19:30
  • Locatie: Henri Dunantlaan 6, Apeldoorn (zijstraat van de Asselsestraat)
  • Kosten: 35 euro (inclusief balansbal twv 15 euro)

In welke wei sta jij?




Alle levende wezens hebben van nature de neiging zich op te richten tijdens de groei. Deze oprichtingskracht is nodig om te kunnen leven. Zo zal een kiem zich altijd omhoog wurmen richting de zon, een kuiken gaan staan en uiteindelijk zijn vleugels uit slaan.  Zo richt een mens zich van nature naar warm en goed contact. Het is fijn om te voelen dat iemand je graag mag. Vaak hebben we niet eens door hoe dit kan doorwerken in je dagelijkse leven. Na zo’n bevestigend gevoel kun je bijvoorbeeld ineens lekkerder slapen, of heb je zin in gezond eten en kook je die lekkere maaltijd, of maak je het gezellig in huis of pak je de fiets in plaats van de auto.

Je wordt dus werkelijk gezonder als je fijne ontmoetingen en contacten dagelijks beleefd!

 
Moeten we elkaar dan allemaal maar knuffels en complimentjes gaan geven?
Helaas werkt het niet zo makkelijk. Het maakt nogal uit wie jou aanspreekt en met welke intentie het gebeurt. De buurman die je op straat begroet raakt een ander niveau dan je levenspartner die zegt dat hij of zij blij is dat jij er bent.

Spontaan
Maar ook werkt een bevestiging het beste als deze spontaan en onbevangen gebeurt.  Het hoeft niet groot, maar juist klein. Wanneer het bedacht, opzettelijk of nog erger geveinsd is, kan het compliment, de begroeting zelfs averechts werken.
Een bevestigende ontmoeting maakt jou open en vrij. Maar andersom is net zo goed waar. Om de energie te krijgen van een fijne ontmoeting, een mooi compliment en welgemeend gebaar zal je hier voor open moeten staan.
Kun jij goed ontvangen?
Het komt vaak voor dat mensen dit niet kunnen. Ontvangen, in de belangstelling staan, (valse) bescheidenheid tonen. Je ontneemt niet alleen jezelf een cadeautje, maar ook de gever van het gebaar. Bevestiging van jou zijn werkt namelijk twee kanten op. Zowel de gever als de ontvanger voelen weer dat ze er toe doen. Dat het goed is. Het maakt jullie allebei gelukkig.
Boos
Bevestigen gaat niet alleen over lieve dingen maar juist ook over confrontatie. Het aangeven van grenzen kan heel bevestigend zijn! Het zijn vaak hele inzicht gevende momenten wanneer je de ander welgemeend boos op je is en jij dit binnen kunt laten komen. Maar hier is het weer essentieel wat de intentie van de ander is en welke relatie jij hebt met degene die boos is. Als dit niet klopt werkt het juist averechts. Maar over boosheid is nog veel meer te vertellen, daar zal ik in een volgend artikel aandacht aanbesteden.
Ik wens je veel inspiratie om meer open te stellen voor de mensen om jou heen!

dinsdag 13 januari 2015

Eten met gevoel (2)




Het tot je nemen van eten is wezenlijks iets anders dan benzine in een auto gooien. Ook al lijkt het soms wel zo dat we op deze manier met ons voedsel om gaan. Met als gevolg dat we niet echt proeven en ook niet voelen wat ons lijf nodig heeft of wanneer we nog wat meer of minder moeten eten. Eten is dan een gewoonte geworden, een noodzakelijk kwaad waar je eigenlijk zo weinig mogelijk energie of tijd aan wilt verspillen. Wil je eten met aandacht en gevoel zal je echt  'wakker' moeten zijn en je niet moeten gedragen als een machine die wat energie nodig heeft.

Wakker wordt je wanneer je verbinding hebt met de wereld en de mensen om je heen. Je voelt je aangesproken in wie je bent en wat je wilt. Om je wakker en verbonden te voelen zijn drie stappen onmisbaar. 1, de wereld binnen kunnen laten komen, 2. onderscheid kunnen maken tussen wat goed en niet goed voelt en 3. je zelf kunnen uiten.


stap 1
Kwetsbaar kunnen zijn door wat buiten gebeurt binnen te laten komen
Wanneer je de hele dag met een muur om je heen rondwandelt, komt er weinig binnen en zul je ook weinig kunnen beleven. Dit is een van de moeilijkste stappen. We vinden het over het algemeen helemaal niet makkelijk om onze kwetsbaarheid te accepteren en doen er van alles aan om onze kwetsbaarheid te verbergen.


stap 2Onderscheid kunnen maken of iets goed of niet goed voor jou voelt
Ieder mens is geboren met dit oerinstinct om het verschil te ervaren of iets goed of niet goed voelt. Wat doet de ander met jou? Hoe 'landt' iets van buiten bij jou? Wat voel je erbij? Het is eigenlijk heel simpel: iets voelt goed of niet goed. Je gaat ervan af of je wendt je zelf naar iets of iemand toe. Zo gauw we ons gevoel teveel willen duiden en snappen raken we vaak verstrikt in onze gedachten en verklaringen.


stap 3
Kwetsbaar durven zijn door jezelf te laten zienAls iets goed of niet goed voelt, durf je dan ook daar gehoor aan te geven. Durf je te gaan staan voor wie je bent. En kun je dat ook nog in afstemming met de ander doen? Ook hier hebben mensen vaak angst. We gaan vaak liever mee met wat van ons verwacht wordt dan dat we het risico lopen anders te zijn.


De drie stappen zijn weergegeven in onderstaande tekening. Als je problemen hebt gezond eten en genieten van eten, zit het vaak op een of meerdere stappen niet lekker. Ga bij jezelf eens na, welke stappen jij in meer of mindere mate goed kunt. En waar jou uitdagingen liggen

























Wanneer je bijvoorbeeld lastig vindt om kwetsbaar te zijn en je jezelf (misschien onbewust) achter een dikke huid of muur verschuilt, is het ook lastig om een natuurlijk verzadigings- of hongergevoel te ervaren (stap 1 is dan een uitdaging voor jou om aan te werken)

Vind jij het lastig om beslissingen te nemen of iets goed of niet goed voelt en makkelijk verstrikt raakt in de pro's en de con's, zul je het waarschijnlijk ook lastig vinden om op het gebied van eten te ervaren welke voedingsmiddelen voor jouw lijf gezond zijn. Je bent misschien geneigd om dieet boeken te volgen. Natuurlijk zijn er algemene regels voor gezonde voeding. Maar wat werkelijk voor jou goed is, kun je toch het beste zelf voelen. Het hangt van jou gestel en genetische eigenschappen af wat gezonde voeding voor jou betekent. Ook het moment van de dag is niet onbelangrijk. Zo zal de één niet gebaat zijn bij melkproducten maar de ander juist wel. Of heeft de één een gevoelige bloedsuikerspiegel en zal vaker wat willen eten, dan iemand die hier minder last van heeft. Zit je in een stressvolle periode in je leven, zal het nog belangrijker zijn te kiezen voor voedingsmiddelen die goed in jou lijf voelen.
Om hier in te groeien, neem je zelf voor dat je altijd een keuze hebt. Dus als iemand vraagt heb je zin in koffie of thee, nooit meer zeggen "Maakt niet uit"!



maandag 12 januari 2015

Eten met gevoel


 

We leven in een uitdagende tijd. Er is van alles, we kunnen alles, we zien, horen, proeven van alles. We worden de hele dag verleid om lekker te eten en het is ook nog eens gemakkelijk te krijgen. We hoeven er vaak niet veel voor te doen. Een pakje, kant en klaar en eten maar. Maar willen we gezond blijven is het belangrijk dat we ons begrenzen in al deze verleidingen. Bewust omgaan met eten is dan ook een thema van iedereen die in dit tijdperk leeft en gezond en gelukkig wil blijven.


Weten over eten is niet genoeg

We weten namelijk over het algemeen heel goed wat gezond voor ons is. Dieetboeken vol zijn er over geschreven. We moeten gewoon kiezen om de goede dingen op tafel te zetten veel groente en niet te snoepen, toch? Als het zo makkelijk was, waarom doen we dat dan niet?
Dit komt omdat wanneer je eet vanuit het denken, je wilskracht nodig hebt. We denken vaak dat wilskracht zo maar in te zetten is. Maar dat is niet zo. Wilskracht kost energie. En per dag heb je maar een emmertje wilskracht tot je beschikking. Als die op is, dan kun je de verleiding niet meer weerstaan en zul je iets in je mond gaan stoppen waar je later misschien spijt van krijgt.

 
impulsief eten is het andere uiterste
Het andere uiterste is eten zonder erbij na te denken. Impulsief eten. Dit gebeurt als we bijvoorbeeld voor de TV gaan eten en ons vol stoppen zonder dat we echt weet van hebben wat we in onze mond stoppen. Andere voorbeelden zijn bijvoorbeeld emotioneel eten. Wat bijvoorbeeld uit onderzoek blijkt is dat mensen geneigd zijn meer zoetigheid te eten om troost te vinden en meer zout eten wanneer ze boos zijn. Wanneer het impulsief eten nog grotere vormen aanneemt spreek je van verslaving. Ook dat komt (steeds) vaker voor in onze maatschappij.
 
impulsief versus weten
het jojo effect
Om controle te houden gaan mensen lijnen en diëten volgen. Deze controle houden we vaak maar een tijdje vast met het gevolg dat we naar het andere uiterste gaan en weer lekker ons volstoppen met de dingen die we ons zelf een tijd hebben ontzien. Het bekende jo-jo effect.
Eigenlijk zijn er dus twee uiterste. Controle (eten vanuit het weten) en Overgeleverd zijn (eten vanuit het doen). Wat beide kanten missen is eten met gevoel. En dit gevoel heb je juist nodig om gezond te eten. Een natuurlijk honger gevoel en een natuurlijk verzadigingsgevoel krijg je niet met een dieetboek. En ook niet als eten impulsief naar binnen stopt.


genieten
Er is nog een ander belangrijk aspect wat beide uitersten niet hebben, en dat is genieten. Eten heeft natuurlijk veel meer betekenis dat het tot je nemen van kilojoules, vitaminen en mineralen. Wanneer je echt van het eten geniet, eet je waarschijnlijk automatisch wat jou lichaam naar vraagt en eet je gezond.

------------------------------------------------------------------------------

 Hoe leer je meer met gevoel te eten?

langzamer

Je zult bewuster gaan eten wanneer je meer de aandacht en de tijd ervoor neemt. Bewust voelen vergt nu eenmaal dat het tempo eruit gaat.

zelf bereiden
Algemeen geldt als je ergens moeite voor moet doen om iets te bereiken wat je graag wilt, zal je van het resultaat veel meer genieten dan wanneer je er geen moeite voor hoeft te doen. Zo is het ook met eten. Wanneer je bewust met eten bezig bent, zelf kookt wat jij lekker vindt, zal je zeker meer van genieten. Vaak maken we te weinig tijd voor zo iets primairs als voor ons eigen eten zorgen. We kiezen voor gemak, maar daarmee ontnemen we ons ook het het echte genieten van eten.


verbondenheid voelen
Misschien op het eerst oog niet zo voor de hand liggend, maar wanneer je je verbonden voelt met de mensen om je heen, zal je ook makkelijker een natuurlijk honger of verzadigingsgevoel krijgen.
Je kunt jezelf namelijk pas echt ervaren en voelen wanneer je in contact staat met de mensen om je heen. Een mens kan dit niet in zijn eentje voor elkaar krijgen je hebt daar andere mensen voor nodig.
Vergelijk het met kietelen. Heb je jezelf ooit wel eens gekieteld en ben je toen in lachen uitgebarsten? Nee dus! Jouw lichaam herkent of je door je eigen hand of door andermans hand wordt aangeraakt.
Wanneer je je dus makkelijker weet te verbinden met mensen om je heen, zal je prettiger met mensen in je omgeving omgaan. Maar dus ook gezonder eten en meer genieten van eten. Twee vliegen in één klap dus! Hoe dat precies werkt staat in mijn volgende blog!




woensdag 8 oktober 2014

Kwetsbare grenzen



Ik leg de laatste hand  aan een workshop over grenzen die ik 28 oktober houd.
Het is een boeiend onderwerp. Ik lees en kijk filmpjes en probeer het te vertalen naar mijn werk als haptotherapeut. Grenzen aangeven;  iedereen weet dat het belangrijk is. Als je constant over je grenzen laat gaan, teveel rekening houdt met de ander, ben je te kwetsbaar en kost dit energie. Maar simpel weg nee zeggen, rigide zijn, je niet kwetsbaar kunnen opstellen, daar word je ook niet vrolijker van.  Hoe kun je gezond met grenzen omgaan, hoe doe je dat?


Wat is nodig om grenzen te kunnen aangeven ?

De deur openzetten!
Als je door het leven gaat met een dikke muur om je heen, kun je niet voelen wat de omgeving met je doet. Laat staan dat je een grens kan voelen. Het is een mechanisme wat handig is als er om je heen veel (negatieve) prikkels zijn. Wanneer je in je leven veel gekwetst bent, heb je deze manier veelal onbewust ontwikkeld en pas je dit ook toe in situaties waarin het eigenlijk niet meer nodig is. Je sluit je voor het nare maar ook het goede. Als bij jou de deur op deze manier gesloten is, zit je in een isolement. Het is voor anderen lastig om met jou contact te krijgen.

Het komt ook veel voor dat de deur naar binnen dicht zit, maar naar buiten wel open staat. Je reageert dan heel erg op wat er in je omgeving (buiten jou) gebeurt. Je gaat makkelijke mee en voelt niet meer waar het nog goed voor jou is. (Vluchtige) contacten met anderen zijn voor jou misschien minder een issue, maar relaties kunnen je wel veel energie kosten.


Je zelf OK vinden!
Om een grens aan te geven, zal je jezelf kenbaar moeten maken. Om jezelf te laten zien heb je een gevoel van eigenwaarde nodig. En dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Niemand is 100% overtuigd van zichzelf. Maar je kunt hierin wel groeien. Om meer zelfvertrouwen te krijgen heb je vertrouwen van de ander nodig. (zelfvertrouwen krijg je niet door hard werken of in je eentje!). Daarom is het zo belangrijk dat je mensen om je heen hebt die jou vertrouwen geven. Als je dat niet zo ervaart op dit moment in je leven, is het interessant te kijken welke rol je daarin zelf hebt. Kies je bijvoorbeeld de verkeerde mensen? Of vindt je het lastig om je  open te stellen voor de ander?
 
Vrouwen en mannen hebben vaak andere mechanismen
Natuurlijk is het gevaarlijk om mannen  van vrouwen te onderscheiden. Maar mijn ervaring is toch dat vrouwen meer worstelen met het aangeven van grenzen. En mannen meer moeite hebben met het voelen van grenzen.

Vrouwen vinden het vaak lastig om grenzen aan te geven omdat ze de ander niet willen teleurstellen. Ze voelen ze vaak wel, maar hebben maar al te vaak een mechanisme ingebouwd er niets mee te doen. Moed en gaan staan voor jezelf is nodig omdat wel te gaan doen. Op de bank voelt iemand dan hoe makkelijk ze  meebeweegt.  In de behandeling zijn we dan veel bezig met het laten voelen van jezelf aan de ander.

Mannen hebben vaak te maken met de overtuiging dat een echte man niet moeilijk doet. "Kom op, een echte vent doet dit gewoon!". Vaak vinden mannen in mijn praktijk in het begin lastig om überhaupt een grens te voelen. Hun lijf voelt dan letterlijk hard aan. In de aanraking zijn we dan bezig het vermogen aan te spreken (waar iedereen mee geboren is!) om weer contact met de ander te maken. Het lijf reageert hierop door zachter te worden. Door het openen voor de ander krijg je meer zelfbewustzijn en gevoel van  grenzen in de wereld om je heen.
 

-----------------------------------------------------------------------------------------

Vind je het onderwerp interessant en wil je graag meer weten over jou eigen mechanismen en wat je zou kunnen doen om grenzen en kwetsbaarheid meer te integreren in je leven kom dan naar de workshop op dinsdag avond 28 oktober van 19:30 tot 22:00 u.


Hier is mijn grens!

Workshop haptonomie en grenzen


Wat ga je leren

  • Inzicht in jou mechanismen in het  omgaan met grenzen
  • De invloed van anderen op de beleving van jou grenzen
  • Je ervaart  wat haptonomie is en wat je ermee zou kunnen doen
  • Je krijg je een impressie van een sessie haptonomie
  • Je krijg je een eenvoudige methode mee naar huis om een stap te maken beter met grenzen om te gaan.


Praktisch

  • 28 oktober van 19:30 - 22:00 u
  • Locatie: Haptonomie Wei, Henri Dunantlaan 6, Apeldoorn
  • Kosten: 15 euro
  • Opgeven kan door gebruik te maken van het aanmeldingsformulier

 



-----------------------------------------------------------------------------------------


Vind je het leuk om regelmatig interessant nieuws en handige tips te ontvangen? Klik dan hier.

 

zaterdag 19 juli 2014

Wat te doen tegen piekeren





Piekeren, niet kunnen slapen, je hoofd staat nooit stil. Het zijn klachten die steeds meer voorkomen. Wat is er aan de hand? Zijn we dan met zijn allen steeds minder in staat om te gaan met druk? Moeten we gewoon niet zo zeuren?

Als je kijkt wat er de afgelopen 30 jaar is verandert aan technologische ontwikkeling, lossere sociale structuren en prestatie druk, kunnen we onszelf afvragen of een mens in staat is zich zo snel aan deze veranderingen aan te passen. We hebben immers ook duizenden jaren gedaan om van op handen en voeten ons voort te bewegen naar rechtop te gaan lopen.

Fysiek zijn we veel minder gaan bewegen. Daarnaast leven we in een wereld waar ons hoofd regeert. Veel mensen hebben de overtuiging dat wanneer je iets snapt, je ook controle hebt.  Verstand, ratio, wetenschappelijke bewijzen hebben meer status dan iets doen op gevoel. Wil je anno nu gezond blijven, zal je deze twee bewust balans moeten houden tussen fysieke en mentale belasting. Of nog beter bewust je hoofd met je lijf verbinden. Je lijf lost het als het ware niet meer van nature op.
 
Hoofd en lijf zijn van nature niet meer in evenwicht
 


Wat kun je doen om minder te piekeren?

Google op minder piekeren en je krijgt een hoop adviezen. Naar mijn mening een hoop adviezen die je niet echt zullen helpen. Hieronder heb ik een paar adviezen kritisch bekeken.

Google Tip 1 Positief denken

Piekeren gaat over negatieve gedachten. Volgens de adviezen op internet  zou je zelf kunnen trainen om negatieve gedachten om te zetten in positieve. Kwestie van veel oefenen? Maar je kunt je afvragen of dit juist niet schadelijk is. Met deze strategie negeer je je lijf en de gevoelens die er zijn. Als je dat vaak genoeg doet kun je zelfs je gevoelens zover beheersen dat gevoelens niet eens meer bij je binnen komen. Je bent dan alleen nog maar 'hoofd' geworden. In de praktijk kom ik deze mensen tegen. Ze hebben dan letterlijk een verlaten lichaam.  Je kunt het leven dan alleen nog met je hoofd tegemoet treden. Nog meer reden om te piekeren!

Google Tip 2 Afleiding zoeken
 
Iets anders doen dan denken, helpt om even niet te piekeren. Het is een goede oplossing voor de korte termijn. Maar ook hier negeer je weer de gevoelens die onder het gepieker liggen. Het past in onze cultuur om nuttig bezig zijn. Dus nuttige dingen doen is vaak een makkelijke vlucht. Stofzuigen, auto wassen en klusje doen. Even niet denken en nuttig bezig geweest geeft een goed gevoel, maar helpt maar even. Een andere strategie is om niet hoeven denken, niets doen. Bijvoorbeeld tv kijken, internetten of een boek lezen. Allemaal geen slechte dingen natuurlijk maar wil je echt wat aan het gepieker doen zul je de uitdaging met jezelf aan moeten gaan, en meer ruimte maken voor wat jou helpt structureel meer in balans te komen.

Google Tip 3 Ontspanningsoefeningen
 
Ontspanningsoefeningen kunnen nodig zijn om in balans te blijven in dit drukke leven. Meditatie, yoga, ademhalingsoefening helpen je om meer in het nu te leven. Maar vanuit de haptonomie kijken we er ook enigzins kritisch na. Met het sturen van je ademhaling kun je veel veranderingen in je lichaam teweeg brengen en tot rust komen. Maar het is weer een vorm van beheersing en kan het herkennen en erkennen van de gevoelens enorm versluieren.  Ontspanningsoefeningen die minder over beheersen gaan en je meer helpen om je lijf 'wakker' te maken zijn natuurlijk altijd goed. Denk aan een weldadige warme douche of een wandeling door een bos. Een link naar een leuke oefening waarbij je je lijf even wakker maakt in een paar minuten vind je hieronder.

Ontspanningsoefening

Wat werkt dan wel?

Gouden tip 1: Onderzoek wat onder het gepieker schuilgaat.

Kijk eens je onder dat piekeren kan kijken. Als je van schrijven houdt, kan dit inzicht voor jezelf opleveren en kun je gaan werken aan de kern wat je gepieker veroorzaakt. Een inzicht gevende oefening is de Nou en? - oefening.

Schrijf op waarover je piekert: Bijv. Ik weet niet hoe ik rond moet komen deze maand.
Stel de vraag: Nou en? Beantwoord deze vraag bijvoorbeeld met:

Als ik niet rond kom, kan ik de rekeningen niet betalen. Stel opnieuw de vraag Nou en? etc. Je eindigt dan bij een diepere oorzaak van je gepieker. Bijvoorbeeld:
Ik vind overgeleverd zijn een heel naar gevoel. Ik kan moeilijk de regie loslaten.

Vaak hebben diepere lagen te maken met het lastig kunnen loslaten en acceptatie dat het leven loopt zoals het loopt. Of juist angst om veranderingen in te zetten. Je hebt moed nodig om in je leven te doen wat je te doen staat.

 Gouden tip 2:  Je lijf weer gaan bewonen helpt tegen piekeren

Tja klinkt misschien vaag. Kun je je lijf dan niet bewonen? Je bent toch je lijf? Dat is ook zo. Maar vanuit de haptonomie kijken we er anders naar. Opgetrokken schouders, holle rug, koude voeten, knieën op slot, het zijn allemaal tekenen dat je niet alles in je lijf even makkelijk meeneemt in je dagelijkse leven. Kijk maar eens als je bijvoorbeeld in je bed ligt welke delen van je lijf je makkelijk voelt. Hoever/ dichtbij ervaar je bijvoorbeeld je benen.  Hoe zwaar/ licht is je hoofd, buik en ledematen. Je kunt weer meer je lijf gaan bewonen door oefeningen (zoals de ontspanningsoefening). Maar wanneer je aangeraakt wordt gaat dit veel directer en intenser. Het maakt uit of je bijvoorbeeld zelf je voet aanraakt of dat iemand  je voet aanraakt.  Door de aanraking (van de ander) voel je letterlijk je lichaam. Dit is universeel en werkt bij iedereen zo. Wanneer je meer je hele lijf ervaart zal er minder focus zijn op alleen het denken en zult je vanzelf minder gaan piekeren.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Vind je het leuk om regelmatig interessant nieuws en handige tips te ontvangen? Klik dan hier.